Macie czasem wrażenie, że z nikim nie jest tak trudno się dogadać, jak z bratem czy siostrą? Wasze dzieci ciągle się kłócą? A może sami odbieracie na zupełnie innych falach niż Wasze rodzeństwo? I zastanawiacie się, jak to możliwe, że ludzie wychowani przez tych samych rodziców mogą być tacy różni? Ten tekst jest o tym, dlaczego tak jest. I dlaczego trudne relacje są potrzebne.
Czasy, kiedy strachem posługiwano się jako skutecznym narzędziem wychowawczym, mamy już chyba na dobre za sobą. Zdajemy sobie sprawę, że lęk w żadnym wypadku nie sprzyja rozwojowi, w tym także etycznemu. Czy jednak uczymy dziecko, jak sobie z nim radzić, jeśli już się pojawi? Tu nie wystarczy rozmowa o emocjach. Wiele zależy od naszej postawy.
Rozmawiacie z dziećmi o miłości? A jeśli tak, to w jaki sposób? Filozofujecie na ten temat? Odwołujecie się do literatury? I czy potrafilibyście powiedzieć, czym właściwie miłość jest dla Was? Dziś napiszę o tym, czym na pewno nie jest. I czego nie należy, w moim przekonaniu, mówić o niej dzieciom.